زندگی همه را میآزارد و همه ما را با طعم تلخ درد آشنا میکند. همه ما به طور مکرر ناکامی، ناامیدی، شکست، طرد شدن، بیماری، آسیب، تعارض، خصومت، سوگ، ترس، اضطراب، خشم،غصه، احساس گناه، فقدان، احساس تنهایی، مشکالت سالمتی، اقتصادی و ارتباطی را تجربه میکنیم.
متاسفانه وقتی درد عظیمی را حس میکنیم با خود به خوبی رفتار نمیکنیم. شفقت به خود شامل تصدیق درد خود و پاسخ دادن مهربانانه به آن است. به عبارت دیگر معنای شفقت به خود رفتار با خود با همان مالیمت، مراقبت و مهربانی است که وقتی کسی که دوستش دارید همان درد را میکشد به او ابراز میکنید.
شفقت به خود هزاران سال است که نقشی اساسی در بسیاری از ادیان و سنتهای معنوی بازی کرده است و حاال در بسیاری از مدلهای درمانی، مربیگری و مشاورهای نقشی به طور فزاینده مهم بازی میکند.
این مسئله مطمئنا در هر جنبه از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT (به طور ضمنی حضور دارد. پژوهشهای انبوهی فواید شفقت به خود را در بسیاری از مشکالت بالینی از افسردگی و اختالالت اضطرابی گرفته تا سوگ، تروما و اعتیاد نشان داده است؛ پس اگر درمانگر، مربی یا مشاور هستید، بهتر است بدانید که چطور به درمانجو یا مراجع خود کمک کنید تا آن را در خودش پدید بیاورد و توسعه بدهد؛ و البته همین امر برای خود شما صادق است!
